Het is een oude gedachte uit de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw: geef mensen zonder inkomen het recht, onvoorwaardelijk, op een basisloon. De gedachte was, dat mensen die daarvoor kiezen een productievere en positievere bijdrage aan de samenleving leveren dan dat ze voortdurend achtervolgd worden met bureaucratische en sollicitatie verplichtingen op banen, die er niet of nauwelijks zijn. Bovendien kost dat maatschappelijke controlesysteem van uitkeringen en verplichtingen jaarlijks miljarden euro’s. Mensen die niet genoeg hebben aan zo’n laag inkomen en andere ambities hebben gaan wel op zoek naar een baan of creëren betaald werk, en mensen die daar niet voor kiezen hebben vrijheid met weinig geld en ervaren dat als geluk.
De laatste tijd wordt dit idee weer uit de kast gehaald. Het NHD besteedde er onlangs een artikel aan en verschillende gemeenten experimenteren ermee. En terecht. Ongekende technische en digitale ontwikkelingen zullen allerlei huidig werk in de toekomst overbodig maken. Tot nu toe is er nog veel productiewerk o.a. in de land en tuinbouw, maar hoe lang nog? Ook daar zie je dat machines en computers het werk overnemen. Uit experimenten tot nu toe is gebleken dat mensen met een basisinkomen helemaal niet de hele dag op de bank voor de TV hangen met een bak chips, zoals wordt gevreesd. Over het algemeen pakt men vrijwilligerswerk in de zorg, mantelzorg, natuurbescherming of het verenigingsleven op, of men begint een groentetuin, gaat schrijven, schilderen of onderzoekswerk doen. Ideeën te over.
Op deze wijze wordt positiever aan de samenleving bijgedragen dan onder dwang. GroenLinks landelijk heeft het basisinkomen in haar verkiezingsprogramma staan en ook wij op gemeentelijk niveau voelen sympathie voor deze gedachte. Het zou de moeite waard zijn het in Medemblik bespreekbaar te maken. Mooi om op te pakken in 2017.
Ria Manshanden, fractievoorzitter GroenLinks