Op donderdag 23 april 2015 vond na veel voorbereidingswerk de ganzen informatieavond plaats. Een hele goede opkomst. Er waren stoelen te weinig. Agrariërs, vertegenwoordigers van natuurclubs, geïnteresseerde burgers en vooral veel jagers heb ik gezien. Maar ook een studente, die voor haar studie hier op afgekomen was en tenslotte raads- en commissieleden, van elke partij verschillende vertegenwoordigers. De betreffende wethouder Hans Tigges en de ambtenaar die ons geholpen heeft was er ook.

De presentaties van de genodigden, Roelf Hovinga (Landschap Noord-Holland), Piet Copier(Het recreatieschap), Myrna van de Laar (De dierenbescherming), Jasper Holla (De wildbeheer eenheid), Staatsbosbeheer Barara Duijn, Provincie Noord-Holland Emilie Wijers en Siem Appel van het LTO, waren stuk voor stuk leerzaam. Ik bewonderde de moed van de vertegenwoordigster van de dierenbescherming, die na alle verhalen over enorme aantallen ganzen en grote schades met bureaucratische problemen om schadevergoedingen te ontvangen, een totaal andere kant van het verhaal liet zien. Ze sprak over de intrinsieke waarde van ieder dier, liet een foto zien van een gans die een vos verjoeg en gaf een hele rits aan diervriendelijke methoden om ganzen te beheren.

Punten die me opgevallen zijn:

  • Alle partijen waren het erover eens dat er van een ganzenprobleem gesproken kon worden en waren bereid naar elkaar te luisteren; de jagers wilden de dierenbescherming uitnodigen om met hen samen het veld in te gaan.
  • Het LTO wil terug naar aantallen uit het jaar 2005. Als het gaat om resultaten wordt naast afname in aantallen, voornamelijk gekeken naar afname in veroorzaakte schade. Daar ligt het zwaartepunt.
  • De afgelopen jaren zijn er door diverse partijen duizenden eieren geschud, men spreekt nu voorzichtig van een afname van aantallen ganzen.
  • Dat er de laatste jaren zoveel ganzen zijn komt niet alleen, doordat er meer waterbergingen en plas en drasgebieden zijn gekomen de laatste jaren. Nederland is van oudsher een ganzenland; er zijn voedselrijke akkers en weilanden, water om op te vluchten voor roofdieren en veilig te slapen en rietkragen om nesten te bouwen.
  • De partijen constateerden die avond dat er zeker punten waren om beter met elkaar af te stemmen. Concreet voorbeeld: De ene partij liet een ei op het nest, omdat er anders zo weer een nieuw nest gelegd werd, de andere partij haalde alles weg. Waarom geen regelmatig regio overleg met alle partijen?
  • ‘De’ oplossing bestaat niet. Alle beheermethoden, waaronder ook diverse diervriendelijke methoden, kunnen op het juiste moment op de juiste plaats toegepast, een bijdrage leveren. Maatwerk is hierbij een term van belang.
  • Er is tot nu toe in zijn algemeenheid geen afname geconstateerd van de biodiversiteit m.b.t. flora en fauna als gevolg van de toegenomen ganzen populaties. Wel hebben ganzen, die in bepaalde gebieden neerstrijken lokale effecten op flora en of fauna.
  • Staatsbosbeheer beschermt ook natuurwaarden, een wettelijke taak. Uit oogpunt van goed nabuurschap doen zij aan ganzenbeheer, wanneer agrariërs in de buurt schade ondervinden.
  • Terreinbeheerders schakelen de jagers (WBE) in wanneer er overlast geconstateerd wordt. Jagers zijn aan allerlei wettelijke regels en verplichtingen gebonden. Er wordt m.b.t. hoeveelheden te jagen wild gewerkt met quota.
  • Het verschil tussen de FBE (Fauna Beheer Eenheid) en WBE (Wild Beheer Eenheid): De FBE houdt zich bezig op de schaal van de provincie met beleid en beheerplannen gebaseerd op wet en regelgeving. De WBE’s zijn uitvoerende eenheden, de echte jagers, die verantwoordelijk zijn voor een bepaald gebied.
  • Een van de beheersmaatregelen is, o.a. afgesproken in het ganzenakkoord, dat er gewerkt wordt met beheer en gedooggebieden en perioden dat er niet gejaagd mag worden. Vooral dat laatste is punt van discussie.
  • Recreatie: Hondenpoep is voor de hygiëne en kwaliteitseisen m.b.t. veilig zwemwater veel schadelijker door de aanwezigheid van bepaalde bacteriën dan ganzenstront.
  • De roep op een vervolg van deze avond wordt alom gehoord. Wat kan de gemeente doen aan de ganzenproblematiek? Waar ligt de ruimte? Wordt vervolgd.

Andijk, 28 april 2015, Ria Manshanden